Pamiętam, jak w szkole podstawowej (dawno, dawno temu, za siedmioma górami i siedmioma rzekami, czyli jakieś trzy dekady temu😎) każdego marca, dostawaliśmy zadanie domowe. Brzmiało ono mniej więcej tak: „Opisz, jakie zauważyłeś pierwsze objawy wiosny w swoim najbliższym otoczeniu”. W naszej klasie był taki chłopak, delikatnie rzecz ujmując – bardzo „odporny na wiedzę” i mało sobie robiący z usiłujących
Tag: dzieciństwo
Były nas cztery
Lata szkoły średniej, to był dla mnie ważny czas. Nie ze względu na naukę, czy kontakt z nauczycielami, którzy – w większości – nie potrafili dotrzeć do młodych, emocjonalnych umysłów i serc. Ludzie ci bezrefleksyjnie stawiali się na cokole „nauczycielskiej wyższości”, co zwiększało dystans między nimi – „profesorami”, a nami – uczniami. Brak choćby nikłego zrozumienia naszej „młodzieńczej beztroski”,
Historia pewnego obłędu
W mojej wiosce mieszkał człowiek o najbardziej promiennych oczach, jakie w życiu widziałam. – Mamo, czemu Józek przychodzi na naszą huśtawkę? Pytałam widząc zbliżającego się wysokiego mężczyznę. Ten dwudziestokilkulatek był wtedy odbierany przeze mnie jako starszy człowiek. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia 😉 Pamiętam nieogoloną twarz Józka i jego białą koszulę z długimi rękawami. – Bo lubi się
Kochać bardziej
Pamiętam z dzieciństwa, jak próbowałam wydusić z mamy jedną, dla mnie wtedy najważniejszą, odpowiedź: – Kogo z nas kochasz najbardziej? Szybko dołączała się do mnie młodsza siostra i jeden, niewiele starszy, brat. – No kogo???? Mnie? Powiedz, że mnie! – Wcale, że nie! Mnie kocha mamusia najbardziej! – Jesteś guuuuupia! Mnie! Wyobrażam sobie, jak trudno musiało być mamie zachować